Whois Mark
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα stories. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα stories. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή

0 ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΟΡΓΑΣΜΟΣ..Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ..!!



Όταν ο άντρας μπαίνει σε μια «χύτρα ταχύτητας» μην ξέροντας αν είχατε οργασμό, αν τα κατάφερε και αν είναι ο ιδανικός για εσάς στο σεξ...

Το μεγαλύτερο άγχος μας στο σεξ είναι αν θα καταφέρουμε να φτάσετε εσείς σε οργασμό. Έχουμε βάλει τον εαυτό μας σε ένα απίστευτα αγχωτικό κυνήγι οργασμών σαν να είμαστε άλογα στον ιππόδρομο που τρέχουν χωρίς να απολαμβάνουν τη διαδρομή, παρά νοιάζονται μόνο για το αν θα φτάσουν στο τέρμα. 
Υπάρχει κι αυτή η φήμη, που δεν ξέρουμε αν αληθεύει, και αναφέρει πως το σεξ είναι απολαυστικό μόνο αν φτάσετε σε οργασμό και κάπου εκεί εμείς ερχόμαστε και πανικοβαλλόμαστε.
Πρώτα απ' όλα δεν μπορούμε να καταλάβουμε πότε «τελειώνετε». Έχετε ξεπατικώσει τόσο καλά τη σκηνή στην καφετέρια "Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι" και έχετε γίνει τόσο καλές στην υποκριτική που μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε πότε (και αν ποτέ) τα καταφέραμε. Μάλιστα υπάρχουν και φορές που τα καταφέραμε χωρίς να το ξέρουμε. Με τόσο θέατρο πως θέλετε να βελτιωθούμε; Αν δεν καταλαβαίνουμε πότε το κάνουμε σωστά πώς στο καλό να γίνουμε καλύτεροι;
Από την άλλη υπάρχει και αυτό το άγχος με το συγχρονισμό των οργασμών. Πρέπει σώνει και ντε να φτάσουμε σε κορύφωση ταυτόχρονα για να είναι το αποτέλεσμα άψογο. Όμως για ποιο λόγο πρέπει να συμβεί αυτό; Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα να ασχοληθούμε μαζί σας όσο χρειάζεται, αλλά το άγχος του ταυτόχρονου και πως πρέπει να είμαστε ακριβώς on time μάλλον σε θρόμβωση και πρόωρο θάνατο θα μας οδηγήσει παρά σε (πρόωρο) οργασμό.
Τέλος, πάντα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως ο πρώην σας το έκανε καλύτερα από εμάς και πως ήταν ο master των οργασμών, που μόλις σας άγγιζε σπαρταρούσατε. Αυτός ο ανταγωνισμός, αλήθεια, μπορεί να μας ξεκάνει. Νιώθουμε σαν ατσούμπαλα κουτάβια που ψαχουλεύουν το κορμί σας, αντί για τις υπέρτατες μηχανές του σεξ που προσδοκάτε από εμάς να είμαστε. 

Μήπως, όμως, τελικά φταίμε εμείς και οι ανασφάλειες μας και  στην πραγματικότητα οι μηχανισμοί είναι πιο απλοί;

24wro.blogspot.com

Τρίτη

33 ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ !!




ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ
Στα παραμυθια μου δεν υπαρχουν αγγελοι...δεν υπαρχουν νεραιδες..
αλλα ουτε και δρακοι..ισως εαν υπηρχε  θυληκος  δρακος..δεν ξερω..
αληθεια γιατι δεν υπαρχουν θηλυκοι δρακοι;
..η μηπως υπαρχουν..οχι στα παραμυθια, αλλα στην πραγματικη ζωη.!!!

Ηταν καποτε μια κοπελλα..πολυ ομορφη..αλλα τυφλη..
δεν ειχε δει ποτε της τον κοσμο..τον κοσμο που ακουγε..που οσφριζοταν..που ενοιωθε..αλλα δεν εβλεπε...!!
ειχε ομως τον καλο της..ειχε τον αγαπημενο της..που δεν εφευγε στιγμη απο το πλαι της..
και την αγαπουσε τοσο μα τοσο πολυ!! και τι δεν θαδινε για να την βλεπει ευτυχισμενη..
ηταν παντα στο πλαι της..πονουσε ηκαρδια του οταν επρεπε να της περιγραψει κατι..οταν επιμονα του ζητουσε να της πει τι ηταν αυτο που  ακουγε..πως ηταν..
οι περιγραφες του λιττες,χωρις πολλα χρωματα..δεν ηθελε να την βλεπει να δακρυζει..δεν αντεχε τον πονο της..
καποια μερα καθως ηταν αγκαλιασμενοι και της φιλουσε το προσωπο..της υποσχεθηκε οτι θα κανει τα παντα για να μπορεσει να γινει καλα..για να μπορεσει να δει..
το προσωπο της φωτιστηκε..ελαμψε..και εκανε την καρδια του χιλια κομματια..και την υποσχεση του ..ορκο..!!
και εφτασε καποτε η μεγαλη στιγμη..μετα απο πολυωρες επεμβασεις,πολυμηνη αναμονη..ηταν η μεγαλη ωρα τωρα..
ανοιξε σιγα σιγα τα ματια της γεματη φοβο μηπως το σκοταδι εκεινο υπηρχε ακομη εκει..αλλα ΟΧΙ ..δεν υπηρχε πια σκοταδι..
ενα πρωτογνωρο φως την ελουσε !!!
υπηρχαν χρωματα..ποιο ειναι το κοκκινο? πιο το πρασινο,το μπλε το κιτρινο? δεν ηξερε και δεν την ενοιαζε..δεν θα ρωτουσε,κανεναν..θα το καταλαβαινε μονη της..

αρχισε να τοποθετει τους ηχους στις θεσεις τους..τους ηχους που τοσα χρονια ακουγε,
αλλα δεν ηξερε που ανηκουν..και της φαινοταν τοσο μαγικα ολα..ολα αυτα που ακουγε και δεν εβλεπε τοσα χρονια,τωρα της φαινοταν πιο ομορφα..ακουγε τα πουλια να κελαιδανε ..το νερο να τρεχει..αλλα δεν τα ειχε δει ποτε της..
αλλα πολυ πιο μαγικα ηταν αυτα που δεν ειχε ακουσει ποτε και εβλεπε τωρα..ο ουρανος..το φεγγαρι..τάστερια..τα πολυχρωμα λουλουδια..!!
ουτε η φαντασια της τοσα χρονια..δεν μπορεσε να προσεγγισει την πραγματικοτητα..
την πραγματικοτητα που τωρα πια μπορουσε να δει..!!!

μες στην χαρα της ξεχασε για λιγο τον αγαπημενο της...
γυρισε να τον αγκαλιασει..και τοτε  ..τοτε  τρομαξε.!!!
ο αγαπημενος της..ο πιστος της συντροφος..ο ανθρωπος που αγαπουσε ηταν ..τυφλος..!!.
τα εχασε..ο κοσμος αρχισε να χανεται κατω απο τα ποδια της..δεν ηξερε τι να πει..αλλωστε τι να του πει..αυτα που τοσα χρονια ακουγε η ιδια?
οχι δεν ηθελε....
αλλα η εκπληξη της δεν κρατησε για πολυ...συνεπαρμενη απο τον καινουργιο της κοσμο,αφησε τον εαυτο της να ταξιδεψει..
τωρα πλεον η φαντασια της δεν ηταν απροσωπη ..αμορφη..τωρα ηξερε τι ηταν αυτο που φανταζοταν τοσα χρονια..
οπως ηξερε πως απο δω και περα,μια καινουργια ζωη της ανοιγε τις πορτες της...
αλλα οχι..οχι πια δεν θα μπορουσε να ζησει την νεα της ζωη με καποιον  που ηταν τυφλος..και ας τον αγαπουσε.
ναι τον αγαπουσε..αλλα δεν θα μπορουσε να ζησει μαζι του..τωρα ηθελε να χαρει καθε μερα..καθε ωρα και καθε λεπτο που περνουσε..
τα φωτα τα χρωματα οι μουσικες την ειχαν συνεπαρει.την ειχαν μαγεψει..ηθελε να τρεξει να φυγει..να πεταξει..
Και αυτο εκανε !!
ετρεξε..πεταξε..εφυγε..
και  ηταν τρισευτυχισμενη που εβλεπε τον κοσμο με τα νεα της ματια....
τα ματια που της χαρισε αυτος..τα δικα του ματια ..!!!!!!!
Photobucket




0 Τα Σαββατοβραδα




Σαββατοβραδο...
Δεν λεει να περασει η ωρα...
Βγηκε εξω να κανει ενα τσιγαρο..
Οποτε αναβε τσιγαρο σκεφτοταν πως πρεπει να το κοψει καποια στιγμη...
Ηταν 5 χρονια γιατρος και δεν συμβαδιζε με την εικονα του να καπνιζει,και απο την αλλη να δινει συμβουλες σε καρδιακους και καρκινοπαθεις...

Οι βαρδιες του Σαββατου ομως ηταν πολυ κουραστικες...
Εκτος απο καποια μικροατυχηματα,η δηλητηριασεις απο το ποτο δεν του ειχε τυχει καποιο  σοβαρο περιστατικο στην βαρδια του Σαββατου....
"Καλυτερα ετσι " σκεφτηκε...
"Ναναι καλα ο κοσμος και να μην εχουμε δουλεια να κανουμε.."

Οι γιατροι και τα γραφεια κηδειων ειναι οι μονοι που ολος ο κοσμος τους ευχεται να μην εχουν ποτε δουλεια...

Πατησε την γοπα στην ασφαλτο,εβαλε τα χερια στις τσεπες,τραβωντας πισω την μακρια λευκη ποδια,και κινησε να παει μεσα...

- Γιατρε εχουμε επειγον περιστατικο..ατυχημα με μηχανη.Σε ζητουν μεσα γρηγορα.
Τοσα χρονια,και ακομη τσιμπαει η καρδια του,και σφιγγεται το στομαχι του,οταν ακουει την λεξη "επειγον".
Ακομη δεν συνηθισε στην ιδεα πως δουλεια του ειναι να κρατα μερικες φορες την ζωη των συνανθρωπων του στα χερια του...
Ο μικρος ειχε πιει λιγο παραπανω,και οδηγουσε ενα σκουτερακι..
Δεν ειχε φωτα...δεν φορουσε κρανος,του ξεφυγε σε μια στροφη το σκουτερακι και επεσε με δυναμη επανω στον μαντροτοιχο..
Τα πλευρα του κοντεψαν να τρυπησουν τα πνευμονια του,ενω λιγο ελειψε να ανοιξει το κεφαλι του στα δυο..
Ο μικρος εβγαζε δεν εβγαζε την νυχτα.
Δεκαέξι χρονων.!!
Την ωρα που τον επαιρναν μεσα εφτασαν και οι γονεις του που ειχαν ειδοποιηθει...
Η μανα του μολις τον ειδε σε τι κατασταση ηταν,φρικαρε..
Ο πατερας του αρχισε να κλαιει σαν μωρο..
Τον μεγαλωναν δεκαεξι χρονια,και τωρα τον εβλεπαν να ψυχομαχαει, μεσα στα χερια καποιου γιατρου..
-Γιατρε....τον γιο μου γιατρε...
Δεν ειχε την δυναμη,ουτε την συνοχη των σκεψεων,να ζητησει του γιατρου κατι συγκεκριμενο..
Αλλα δουλεια του γιατρου ειναι να καταλαβαινει τι ζητουν τα ματια των ανθρωπων γυρω του..
Ο γιατρος ηταν επανω στον μικρο σχεδον ολη την νυχτα...
Ανοιγε,εκοβε, εραβε,μελετουσε  ακτινες,αξονικη τομογραφια,τσεκαριζε τα μηχανηματα...
Εκανε οτι μπορουσε να κανει ενας γιατρος και ακομη παραπανω..
Ηξερε πως το ανθρωπιο σωμα ειναι ευαλλωτο,και οτι καποιες φορες οι προσπαθειες ειναι ματαιες,και ειναι καλυτερα να αφησεις τον ασθενη να φυγει ηρεμα χωρις να τον ταλαιπωρεις..
Λιγο το πεισμα του ομως,λιγο το ταλεντο του,λιγο το καθαρο μυαλο του,λιγο το οτι αρνιοταν να τα παρατησει ,ο μικρος γλυτωσε...

Η πρωτη κουβεντα της μανας ηταν..
-Ναναι καλα ο Θεος που γλυτωσε τον γιο μου γιατρε..
-Οι Θεοι δεν γλυτωνουν πλασματα κυρια μου.Αν ηταν ετσι δεν θα ερχοταν κανεις σε εμας.

Επιασε την βαλιτσα του,και κατακοπος ξεκινησε να παει σπιτι..
Στο τελος καθε βαρδιας η ιδια σκεψη..
"Οι ανθρωποι ποτε δεν θα εκτιμησουν την δυναμη που εχουν στα χερια τους"


Εαν δεν εχετε χρονο η δεν θελετε να σχολιασετε,ενα "μου αρεσει"ειναι το ιδιο καλοδεχουμενο.!!...
Ευχαριστω

13 Ο Βλαμογιαννος..





Μια απο τις απολαυσεις μου ειναι το διαβασμα του Κυριακατικου τυπου..
Πρωι στο καφε απεναντι απο το παρκο,να διαβαζω την εφημεριδα μου εξαντλωντας ενα διωρο..και δυο καφεδες..
Η αληθεια ειναι οτι τον περισσοτερο χρονο παρατηρω τον κοσμο,η συζητω με φιλους παρα διαβαζω κατι..
Θαυμασια ημερα η χθεσινη..και ηλιος εχει παρει τοσες οικογενειες με μικρα παιδια απο το χερι και τους εβγαλε βολτα ..
Στα διπλανα τραπεζια ολοι με γυαλια ηλιου (και εγω το ιδιο..για να μην νομιζετε πως αποτελω εξαιρεση..),σαν καποιο απαραιτητο αξεσουαρ αν και ολοι καθομαστε στην σκια..
Ειναι ενα ξενοιαστο Κυριακατικο πρωινο οπως και πολλα πρωινα..με πολυ κοσμο να κανει την βολτα του,και τα πιτσιρικια να τρεχουν και να παιζουν στην απεναντι πευρα..
Καποια στιγμη βλεπω να περνουν απο απεναντι ο Φιλος μου ο Δημητρης με τον κολλητο του τον Βλαμογιαννο..αρα μολις τελειωσε η θεια λειτουργια σκεφτηκα......

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
.