Koντευει το πασχα..
Ο Ελληνας παρα την κριση προσπαθει να βρει τροπο για να γιορτασει το Πασχα οσο πιο οικονομικα μπορει..
Δεν προκειται να κλειστει στο σπιτι του ο Ελληνας ακομη και εαν προκειται να στερηθει αλλα βασικα..προκειμενου να γιορτασει το πασχα..ετσι που μονο στην χωρα μας το γιορταζουμε..
Τα σουπερ μαρκετς φυσικα..εχουν την μεριδα του λεοντος σε αυτην την εορταστικη κινηση..
Η λιστα για ψωνια περιορισμενη στα απαραιτητα..και η ερευνα αγορας μπαινει σιγα σιγα στην συνειδηση μας..
Ετσι βρεθηκα και εγω χθες στο σουπερ μαρκετ διχως λιστα βεβαια,διοτι οπως και να το κανουμε ο αντρας διαθετει μεγαλυτερη αυτοσυγκρατηση στο δελεαρ των ανουσιων προσφορων..
Μπροστα μου μια κυρια με γοβα δωδεκαποντη..ντυσιμο ωσαν να πηγαινε στο μεγαρο μουσικης.. μαλλι με ενα κιλο λακ,και ενα βαρυ αρωμα που σου εκοβε την αναπνοη..
Πισω της μια νεαρη αλλοδαπη εσπρωχνε το καροτσακι..μεσα στο οποιο καθοταν ο μικρος της κυριας..
Η κυρια κοιτουσε τα ραφια..διαλεγε τα ψωνια της ..και τα εδειχνε στην αλλοδαπη η οποια τα επαιρνε απο το ραφι και τα εβαζε στο καροτσι..
Την πετυχα σε διαφορους διαδρομους του σουπερ μαρκετ..
Καποια στιγμη ο μικρος αρχισε να δυσανασχετει..και να γκρινιαζει..
Η αλλοδαπη προσπαθουσε να τον καθησυχασεi χαιδευοντας του τα μαλλια..και μιλωντας του γλυκα..
Ο μικρος ομως συνεχιζε να γκρινιαζει και να κλαιει..και ετσι η αλλοδαπη αναγκαστηκε να τον παρει στην αγκαλια της με το αριστερο χερι..ενω με το δεξι εσπρωχνε το καροτσι..
Οταν φτασαμε στο ταμειο..η κυρια συναντησε μια φιλη της..και εκεινη με ντυσιμο εξοδου..και αφου πλησιασαν τα μαγουλα τους φιλησαν σταυρωτα τον αερα μην τυχον και ακουμπησει η μια την αλλη και χαλασει το μακιγιαζ..επιασαν την συζητηση..συνοδευομενη με κρυα χαχανητα..
Πιο πισω η αλλοδαπη κρατουσε καρτερικα το καροτσι..ενω ο μικρος την τραβουσε απο το αλλο χερι,και της εδειχνε τις σοκολατες..
Αληθεια..αυτο το αγορακι οταν μεγαλωσει τι θαχει να θυμαται απο την μανα του?
Πιστευω πως ποιο πολυ θα στεναχωρεθει εαν καποτε θα φυγει η μικρη αλλοδαπη..παρα η ιδια η μανα του..
Ενα παιδι οταν μεγαλωσει..θυμαται παντα την αγαπη και την στοργη των γονιων του..
Αυτος ο μικρος οταν μεγαλωσει τι θαχει να θυμαται αραγε?
Αυτοματα ηρθε στο μυαλο μου η δικη μου μανα οταν ημουν μικρος,και με επιανε σφιχτα απο το χερι,μην της ξεφυγω..μην με χασει..
Θυμηθηκα την σιγουρια,και την αγαπη που ενοιωθα πιανοντας της εκεινο το ροζιασμενο απο τα χωραφια.. το κοψιμο των ξυλων για την σομπα,και το πλυσιμο χερι της..
Για μενα το πιο γλυκο και απαλο χερι του κοσμου...
Καθως εγραφα τα παραπανω..μου ηρθε μια σκηνη στο μυαλο μου..
Η μανα μου πριν πεθανει ηταν κατακοιτη την τελευταια της πενταετια..
Εγω την ταιζα..την καθαριζα και της εκαμνα μπανιο για πεντε χρονια..
Οταν καποιο πρωι την ξυπνησα για να την ταισω..δεν ξερω πως..δεν ξερω τι ειδε στο προσωπο μου..και με ρωταει..
-Πεινας αγορι μου?"
-Ναι ,της λεω..,εχω απο χθες το πρωι να φαω γιατι ποναει το στομαχι μου.".
-Θελεις να σηκωθω να σου κανω κατι να φας?"
Ετρεξα γρηγορα στην κουζινα για να μην δει τα δακρυα μου..
Πεντε χρονια κατακοιτη..δεν μπορουσε να κινησει χερια η ποδια..και "προσφερθηκε" να σηκωθει..να μου κανει φαγητο..
Αυτη ηταν ΜΑΝΑ....