ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ..ΠΟΥ..
Αισθάνομαι ότι το μυαλό μου είναι μπερδεμένο!!!
Οτι ειναι γεματο σκεψεις που δε μπορω να ελεγξω!!!
Οτι υπαρχουν καταστασεις που πρεπει να ξεκαθαρισω!!!!
Το λογικο κομματι του εγκεφαλου μου αισθανομαι οτι εξασθενεί!!!!
Αισθανομαι οτι κανω κινησεις η παιρνω αποφασεις που παντα η σχεδον παντα καταληγουν λανθασμενες!!!
Νοιωθω μια συγκρουση δυο κοσμων να γινεται μεσα μου που δε καταληγει πουθενα!!
Νοιωθω οτι οτιδηποτε συμβαινει είναι ματαιο!!!
Αισθανομαι οτι δεν μπορω να ελεγξω εγω τις καταστασεις
και οτι ειμαι ανικανος να υποδεχτω και τις καταστασεις του μελλοντος!!!
Νοιωθω οτι ειμαι απροστατευτος και ευαλωτος σε οτιδηποτε συμβαινει!!!
Τον κοσμο και τα γεγονοτα γυρω μου τα μεταφραζω σαν "κακα","επικινδυνα"
και στη καλυτερη περιπτωση "ύποπτα"!!!!
Νοιώθω οτι σε όλα κρύβεται και κατι αλλο που δε λεγεται!!!
Η απόλαυση ενός ποτού..ενός τσιγάρου...μιάς εξόδου ελλατώνεται!!!
Νοιώθω οτι συνεχώς κάποιοι "μου χρωστάνε" σε λέξεις...σε εξηγήσεις.. σε συναισθήματα!!!
Παλιότερα είχα συχνά την ανάγκη για φυγή!!!
Το έκανα όποτε το είχα ανάγκη και ένιωθα μια λύτρωση!!!!
Τώρα νιώθω ότι κι'αυτό είναι μάταιο!!!
Νιώθω οτι τίποτα δε με κρατάει σε ενα αγώνα για να ζώ!!!
Τίποτα δεν έχω να χάσω αλλά και να κερδίσω!!!!
Οποιαδήποτε κατάσταση συμβαίνει νιώθω οτι γνωρίζω την
εξέλιξη της προτού ολοκληρωθεί!!!
Έχω συνέχεια στο μυαλό μου μιά εικόνα ευτυχίας για λίγα
δευτερόλεπτα και μετά είμαι βέβαιος οτι αυτή η σκέψη είναι μη ρεαλιστική!!!!
Οτι είναι μια ψευδαίσθηση και νιώθω απαίσια που την έκανα!!!!!
Έχω πάψει να διαβάζω βιβλία!!!!
Να πηγαίνω σε συναυλιες..η σταδια!!!!
Έχω πάψει να έχω σε τάξη τα πράγματα μου!!!!
Παρορμητικές κινησεις κάνω αλλά καμιά δε με πληρεί!!!!!
Η λέξη αποφαση μοιάζει σαν ενας δύσκολος αγωνας!!!
Και το αληθινό πάθος σαν λάθος!!!
Τα λόγια μου στους άλλους είναι πάντα αυτά που πιστεύω οτι
μπορούν να καταλάβουν και να τ'αντεξουν!!!
Την ουσία δε τη λεω σε κανεναν και αν καποιος τη διαισθανεται
ειμαι σιγουρος οτι δε καταλαβαίνει το βαρος της!!!!
Στιγμες απολυtης σιωπης..στιγμες εκκωφαντικων θορυβων..με ενοχλουν και τα δυο..δεν ξερω πια τι θελω..
εδω και 4 εβδομαδες,διαβαζω και ξαναδιαβαζω..και συνεχως ειμαι στην σελιδα 70..
ανοιγω το βιβλιο και το μυαλο μου ταξιδευει..οι σκεψεις μου με παρασερνουν..
Εαν με ψαξεις πιστευω πως θα με βρεις..
Ειδα αυτο το μικρο αγγελουδι να βγαζει το βελος απο την φαρετρα...και να το τοποθετει στο τοξο του..
..και προεταξα το στηθος μου μην τυχον και αστοχησει..
και τοτε..τοτε..κιοτεψα...και κιοτης δεν ειμαι..
τιποτε δεν ειναι ματαιο...και το αληθινο παθος δεν ειναι λαθος..
Σκεψεις ασυνδετες..λογια ασυναρτητα..στιγμες που εζησα..
Μπορει να σας μπερδεψα..αλλα πιστεψτε με εγω ειμαι ακομη πιο μπερδεμενος..
την συγκρουση δυο κοσμων την ξερω προσωπικα..
εχω συγκρουστει..εχω παλαιψει..αλλα το κυριοτερο εχω παραμελησει.....
οχι στο μυαλο..αυτο ποτε..οχι στην καρδια..ποτε δεν θα μπορουσα και ας το παλευα..
πονεσα..και πονεσα εις γνωσιν μου..αλλα δεν ηξερα το βαθος και την ενταση του πονου..
ισως εχω γεννηθει για να πονω πολυ..
Διαβαστε επισης: O Γεροντας
Η Αννουλα
I am here..i always was..
Ο Φιλος Μου Ο Λευτερακης
Το Πιο Γλυκο Χερι Του Κοσμου
